Biz seferle görevliyiz…
Bundan dolayıdır ki, nöbetimizi en iyi şekilde tutmakla mükellefiz, ta ki bizden sonrakilere sancağı yere düşürmeden teslim edene dek…
O zamana kadar elimizden geldiği kadar hatta daha fazlasıyla çalışmak, çabalamak, bildiğimizi anlatmak, bilmediğimizi önce öğrenmek sonra öğrendiğimizi anlatmak, dik duruşumuzu bozmamak ve çıktığımız kut’lu yolda tavizsiz ilerlerken Türk’çe yaşamak ve yaşatmak boynumuzun borcudur…
Bu yolda hatalarımız olabilir, bu hataları görüp de edepli bir dille bizi uyarmayan dostlarımızın üzerine hakkımız kalacaktır bu unutulmaya…
Bu yolda benlik çamuruna saplanırsak, davamızı satarsak, taviz verirsek, tavize susarsak ve dahi Türk Gönlü’nü bilerek ve isteyerek kırarsak, en yakınımızdan başlayarak suratımıza tükürmeyenlere hakkımız helal değildir…
Çıktığımız kut’lu yolda eksiğimiz çok lâkin tavizimiz yoktur!
Daha çok çalışmalı daha çok öğrenmeli, öğrendiklerimizi daha çok kardeşimize ulaştırmalı ve anlatmalıyız…
Bu kut’lu yolda ilerlerken bilmeden kırdığımız Türk Gönüllüler var ise, onlardan özür dileriz, haklarını bize helâl etsinler…
Bizim yoktur ama var ise de, bu kut’lu millet için hiçbir karşılık beklemeden çalışan Türk Göñüllere hakkımız sonuna kadar helâldir…
Yiğit Türk Gençleri de haklarını helâl etsinler, onlara lâyıkı ile hizmet edemiyoruz…
Ama Ulu Tanrı şahittir ki; onları utandıracak hiçbir taviz vermedik ve dahi nefes aldıkça da vermeyeceğiz…
Yaradan bu kut’lu milleti karşılıksız seven ve bu millete hizmet yolunda fedakârlık yapanlardan razı olsun…
Türk Türk’e sahip çıksın,
Tanrı da Türk’ü korusun ve yüceltsin…
Türk Göñüllere selam, saygı ve muhabbetlerimle…
Murat Çalık
…
Not: Aynı yolda yürüyenlerin arada da olsa helâlleşmesi iyidir…